هست کسی که بشه یک روز رو باهاش گذروند. یکی از داخل دنیای مجازی، بشه یه عصر باهاش رفت بیرون. بریم یه کار هیجان انگیز انجام بدیم. یه کار تازه ، یه تفریح جدید رو تجربه کنیم.
مثلا بریم بانجی جامپینگ اون بپره و من با هیجان جیغ بکشم.
یا اصلا بریم بام بشینیم کنار هم تهران رو از بالا نگاه کنیم.
چه می دونم بریم یه جا فوتبال دستی بزنیم با هم سرش کل بندازیم.
شاید یه جای آروم بریم ، با هم کتاب بخونیم و قسمتهای جالب برای هر کدوممون رو برای اون یکی تعریف کنیم.
یا یه کافه پیدا کنیم . من بستنی شکلاتی سفارش بدم و اون قهوه . اصلا به غرهای من که سیگار نکش اهمیت نده.
حتی میشه رفت پیاده روی ، اون آروم و آقا راه بره منم کنارش شیطونی کنم و بالا و پائین بپرم. اونم یواش بگه نکن دختر آبروم رفت.
بعد برسیم به جایی که از هم جدا میشیم. خیلی آروم به هم دست بدیم و بریم سراغ زندگیمون.
نه عاشقم شه و نه من بهش وابسته!!!
از فرداش هم بشیم همون صفر و یک های قبلی. بمونیم همون نوت ها و کامنت های زیرش. شاید فقط پیامک تبریک تولد به رابطه اضافه شه. نه بیشتر...
هست کسی ؟
۱۳۹۰ اسفند ۲۰, شنبه
گويا نبود !!!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر