فك كه مي كنم مي بينم عشق 24 ساعته وجود نداره.
آدما نمي تونن 24 ساعت عاشق هم باشن و بعد پوف! همه چي تموم شه.
عشق ، دوست داشتن ،يه پروسه است. بعضي اوقات ناگهاني شروع ميشه، بي دليل شروع ميشه، هيجان انگيز شروع ميشه ولي هيچ وقت همين جوري تموم نميشه
مي مونه. خودش ، بوش، طعمش ، اون طعم لعنتيش...
هميشه مي مونه گوشه ي ذهنت. مياد جلو،مياد توي خاطراتت،ميمونه توي تمام روياهات و هيچ وقت نميره
طول ميكشه كه بره،پاك شه، فراموش شه....
بعضي وقتا قايم ميشه يه گوشه ي ذهنت بعد وقتي حس كرد كه وقتشه مي پره بيرون... ميادو مقايسه مي كنه شرايط و آدماي اطرافت رو با خودش و هي تلخ تر تلخ تر مي كنه كامت رو با مزه ي شيرينش...
عشق 24 ساعته امكان نداره
پ.ن. نه به وجود عشق اعتقاد دارم و نه قبولش دارم، ولي يادته هميشه مي گفتي مهم نيست كه تو به خورشيد اعتقاد داشته باشي يا نه اون هر روز صبح طلوع مي كنه؟؟؟؟؟؟
۱ نظر:
منم موافقم.هر کار کنی هم نمیشه که بشه...
یعنی دیدم که میگما!
ارسال یک نظر