۱۳۹۰ آبان ۵, پنجشنبه

فقط این واقعا سخته، واقعا....

ناراحت نیستم.غمگین نیستم.
همه میان که یه روز برن. قرار نیست آدما تو یه رابطه بمونن.
قرار نیست مادام العمر به هم چسبیده باشید.
قرار نیست درگیر تلخی کنیم خودمون رو ،تعهد بدیم. کافیه از زندگی لذت ببریم.
این خوبه که آدم هیجان داشته باشه. این خوبه که منو محروم نکردی از این حس عالی، به صرف بی سرانجام بودنش.

ولی ....

من قول دادم سر قولم هم وایمیستم.
من فقط به دید یه تجربه ی هیجان انگیز بهش نگاه می کنم. من خودم رو در گیر گذشته نمی کنم.
نمی خوام نگران پشت سرت باشی.
برو ، برو خیالت از جانب من راحت.من راحت فراموش می شم. ولی متاسفانه راحت فراموش نمی کنم.پس ازم نخواه که فراموشت کنم
تو قلب ِ من، همیشه یه قسمت هست که دوست داره و نگرانته!
مراقب خودت باش.

پ.ن. این پست یه مخاطب خیلی خاص داره!

۲ نظر:

aida گفت...

عشق بیماری است که به هیچ کس ابقا نمی کند.

مامان پروانه گفت...

چه خانم منطقی جذابی