یه روزایی یه مچ بند مشکی می نداختم که روش با قرمز نوشته بود "LP" و روی کلاسورم با لاک، بزرگ نوشته بودم "Linkin Park" (با "N" های برعکس).
دستم می گرفتمش تو خیابون و پیاده از مدرسه بر می گشتیم خونه!
یه همچین آدمی بودم من!
یه روزایی یه مچ بند مشکی می نداختم که روش با قرمز نوشته بود "LP" و روی کلاسورم با لاک، بزرگ نوشته بودم "Linkin Park" (با "N" های برعکس).
دستم می گرفتمش تو خیابون و پیاده از مدرسه بر می گشتیم خونه!
یه همچین آدمی بودم من!
۴ نظر:
والا ما هم همین طوری بودیم!! در ضمن یک آقای محترمی میشناسم :دی که من مدت ها تو کف بودم چه جوری این بدون اینکه من بهش بگم فهمید من لینکین پارکی بودم؟؟؟ و در جواب این سوال من گفت: خب معلومه! همهههه دخترا عاشق لیکین پارکن!!!! :دی :دی :دی
تازه غير اينا همش با حس آهنگاشون رو مي خوندي... تو راه ، تو خونه، تو مدرسه، سر كلاس... حتي پاي تخته وقتي داشتن ازت معارف مي پرسيدن...
خلاصه یه همچین آدمی بودي تو!
پارک لینکین کی هست؟ کجا هست؟
شلدون:
یه جایی یه ذره اون ور تر از بوستان نیاوران که توش آهنگ های راک اند رول می خونن ;))
مینودخت:
تازه اگه یادت باشه آهنگ های evanescence رو هم نصفه نیمه می خوندم بعد که بهم می گفتی نخون می گفتم صدام از خواننده اش خیلی بهتره :دی
کاش الان این اعتماد به نفس رو داشتم:)))
ارسال یک نظر